De oerman van alle terreinwagens? De Jeep Wrangler. Een wagen die tevens het bospad van die andere terrein-iconen, de Land Rover Defender en Mercedes G-klasse effende. Maar ook deze oerman, nog steeds een nakomeling van de CJ5, de iconische Wrangler die tussen 1954 en 1987 gebouwd werd, moet mee met zijn tijd. Zo kiest hij, deels ‘van de moetes’, ook de kaart van elektrificatie. De Jeep Wrangler 4xe werd geboren in 2021 en is vanaf 2024 nog de enige Wrangler die je kan bestellen… weg de diesel en weg de Wrangler op enkel benzine.
Neen, deze Wrangler kiest (nog) niet voor de volle 100% zonder fossiele brandstoffen maar vanaf nu steevast voor de plug-inhybride technologie zonder in te boeten op ongeziene prestaties op zowel offroad als het platteland als de stad. Onze Vintage Martini Driver zocht het met plezier voor ons uit tijdens een pittige, en soms geruisloze boswandeling
We moeten bekennen, het blijft raar, een rasechte 4X4 die je geruisloos door het bos horen knallen. En daar zit dan ineens het grootste verschil want buiten de blauwe logo’s of het oplaadluik aan de linkerkant zien we weinig verschil met de niet geëlektrificeerde en ondertussen van de aankooplijst verbannen broertjes. Ook binnenin zien we typische Wrangler-elementen al valt ons in het 2024-model meteen een nieuw en groter infotainmentscherm op.
Onderhuids combineert de 4xe een krachtige tweeliter viercilinder op benzine met een alternator-starter van 46 kW, goed voor een gecombineerd vermogen van 381 pk en, val niet van je stoel, maar liefst 637 Nm aan koppel. De batterij heeft een capaciteit van 17,3 kWh en bevindt zich onder de achterbank. Plaatsbesparend én, belangrijk voor de Wrangler, om de waaddiepte, die 76 centimeter bedraagt, te vrijwaren. Belangrijk want elektriciteit en water… niet direct de beste combinatie.
Het gecombineerd vermogen zorgt voor een sprintje van 0 naar 100 in slechts 6,5 seconden en de topsnelheid bedraagt 177 km/u. Het rijden zelf gaat vlot en erg aangenaam. Je hebt steeds het gevoel dat je goed in het ritme zit, iets waar het vele koppel veel mee te maken heeft. De 8-trapsautomaat levert ook feilloos werk af. We vinden hem ook stabieler dan de niet PHEV-versie. Mogelijks een positief effect van het hoger gewicht met dank aan de 350 kilogram sterke batterij. Ook tijdens een offroadtripje en een pittige boswandeling trekt hij stevig door, al hadden wij deze keer geen Rubicon-versie mee.
Ook pittig is het verbruik van deze bijna 2,3 ton zware jongen. In hybridemodus tikten we, ondanks toch ook wat snel- en gewestwegen op de teller, af op zo’n 9,6 liter per 100 kilometer. Toegegeven, we hebben niet de lichtste rechtervoet.
Conclusie? Onze Vintage Martini Driver is verrast dat de toch iets zwaardere PHEV het in sé beter doet dan de, ook al geweldige, stekkerloze broer. De kracht die hij etaleert is fenomenaal en hij verliest niets van zijn capaciteiten. Voor de Sahara 4xe is er een vanafprijs van 81.000 euro. Voor de Rubicon, de echte terreinvreter, tel je minstens 83.500 euro neer. Stevig wel om in de stad of in het bos een paar tiental kilometers geruisloos zonder brandstof te cruisen. Maar hé, fiscaal gezien een niet onaardige keuze voor echte (zelfstandige) Jeepers.
Foto’s: Renée Zwijsen
