De band met de meest originele naam van de laatste jaren is zeker ‘De Laatste
Match van Ivan Lendl’. De band met roots in Leuven en de Druivenstreek brengt
intelligente, clevere Nederlandstalige popsongs. Een eerste EP kwam uit in 2017, de opvolger kwam uit in oktober 2021 maar verdween door de coronacrisis. De single ‘Kristina’ moet de band terug in het daglicht stellen. Een up-temposong, geproduced door Zornik-frontman Koen Buyse. De geëngageerde tekst is meer dan zomaar vrijblijvend.
Welk verhaal hangt aan Kristina vast?
Kristina Timanovskaya is een atlete die vorig jaar op de Olympische Spelen in Tokyo haar ongenoegen uitte omdat ze ineens de 400 meter moest lopen van de Wit- Russische overheid, een discipline waarvoor ze niet getraind had. Ze postte dit op instagram en zou verplicht worden om terug te keren naar Wit-Rusland, maar via google translate zocht ze een Japanse politieman op in de luchthaven van Tokyo en kreeg zo asiel. Uiteindelijk belandde ze in Warschau. Ik vond het een heel interessant verhaal. Kan dit nog anno 2022?
Wat is de achterliggende doelstelling achter het nummer?
Geen! Ik had gewoon een idee en een verhaal en zo werd het een nummer in mijnhoofd. Aan de hand van enkele flarden van zinnen ben ik aan de slag gegaan. Het is niet zo dat ik een bepaalde situatie wilde aankaarten, ik heb er zeker geen politieke bedoelingen mee.
Jullie maakten het nummer met Koen Buyse. Hoe is die samenwerking ontstaan?
Het was 2020 en ik had een aantal nummers geschreven. Die waren niet af en ik zocht hulp. Ik heb wat rondgebeld en kwam uiteindelijk bij Koen. Ik heb mijn stoute schoenen aangetrokken en hem gemaild. Hij vond het niet slecht, we hebben afgesproken en zo is de bal aan het rollen gegaan. Koen heeft uiteindelijk de productie gedaan.
Hoe kijk je terug op het ontstaan van de EP?
We hebben wel wat pech gehad, want we hebben die uitgebracht te midden van de coronacrisis. We dachten dat het ergste voorbij was en wilden de EP gebruik ken als promo om enkele concerten te gaan spelen. Alles ging echter terug dicht en zo verdween de plaat onder de radar. We moesten al onze plannen uitstellen. Maar we waren zo tevreden dat we de plaat nu opnieuw willen lanceren. Tijd voor een wedergeboorte.
De Laatste Match van Ivan Lendl is nog niet zo bekend. Welke soort band zijn jullie?
We zijn een Nederlandstalige band uit Leuven en de Druivenstreek rond Overijse. We willen verhalen brengen verpakt in leuke popsongs. Songs met een knipoog naar vroeger, een beetje melancholisch dus. We zijn zelf opgegroeid met bands als The Cure, Talk Talk maar ook Doe Maar en Noordkaap. De keuze voor het Nederlands was vrij logisch. Het is onze moedertaal en daarin kunnen we ons het best uitdrukken. Dat was voor de handliggend, het was niet echt een keuze.
Welke ambities hebben jullie op termijn?
Voorlopig is het een hobbygroepje dat stiekem toch wat ambities koestert: leuke muziek maken met fijne mensen. We willen af en toe een single uitbrengen en binnenkort nog een EP releasen. Daarnaast hopen we af en toe de nummers live te kunnen spelen en het Vlaamse land rond te reizen. Het is dus niet zo vrijblijvend, we mikken op airplay en hebben een grote drive om iets te bereiken. We hebben ook al een aantal videoclips gemaakt maar doen alles zelf, we beschikken niet over gigantische budgetten.
Wat zegt je de datum 1 september 1994?
(lacht hartelijk) Waarschijnlijk was dat de laatste wedstrijd van Ivan Lendl. Ik wist dat het die periode was, maar ik heb het ooit nooit opgezocht. Het was zijn laatste professionele match, denk ik. Ik was toen een tiener en een grote Ivan Lendl-fan. De wedstrijd tegen Michael Chang zal me altijd bijblijven, ik huilde toen tranen met tuiten na de nederlaag van de Amerikaanse Tsjech. Ik had het voor Lendl omwille van zijn coolness, een winnaar met een over-mijn lijkmentaliteit. Hij haatte ook muziek, wat ik een leuk fait divers vond. Een groot contrast met onze band.
Tekst en interview: STEVEN VERHAMME
Alle info www.dlmvil.be & facebook.com/lendlmuziek
