Een sportwagen op ‘hogere’ poten…
De zomer 2021 werd het moment waarop zowel de BMW X3 als X4 langs de plastische autochirurg gingen voor een facelift. Een stel nieuw koplampen, grotere nieren en wat betreft de M-modellen een nieuwe voorbumper en nog meer aerodynamische koelgaten die voor een betere koeling en ventilatie van het aandrijfgeheel en remmen.
De winter 2021 en begin 2022 werd dan weer het moment om de X4 M zelf eens kennis te laten maken aan onze rechtervoet. En zo vierden we oud op nieuw niet met vuurwerk in de lucht maar met vuurwerk uit vier stoere uitlaten. Helaas werd het geen exemplaar in een fel M Sao Paulo Gelb uni kleurtje, wel pikzwart.
Bij het instappen blijft alles herkenbaar en vinden we typische M-elementen terug zoals de heerlijke sportzetels met verlicht M-logo en M-sportstuur met rode M-knoppen. Het infotainmentsysteem met een 12,3″ display is vernieuwd en muziek wordt gestreamd uit loepzuiver Harman Kardon speakers.
Eens de startknop ingedrukt wordt het beest echt wakker. Een beest waarvan de vier rubberen poten aangedreven worden door een drukgevoede drieliter zes-in-lijn van 510 pk (en 650 Nm koppel) die we ook terugvinden in de M3 en M4. Wél kent de X4 M geen 2WD-driftmodus zoals de M3 Competition die we HIER al eens aan de tand konden voelen. Al kon dat de pret niet drukken.
Want pret, dat is het van de eerste tot de laatste minuut. Zo schiet deze grote jongen, die geen moeite heeft met 7.000 tpm, in slechts 3,8 seconden naar 100 en haalt hij een topsnelheid van 285 km/u, als je tenminste het optionele M Driver’s Package op de optielijst hebt aangevinkt.
Ok, gezien zijn afmetingen en hogere poten is hij iets minder wendbaar dan pakweg zijn coupé-broertje maar dat neemt niet weg dat hij geen moeite heeft razendsnel een bochtig parcours te fileren als een fijngeslepen koksmes.
En daar ligt het probleem van deze jongen. Hoewel je er perfect rustig mee door het verkeer kan laveren en als het ware je negentigjarige (over)grootvader ermee op pad kan laten gaan, schreeuwen de 510 paardjes om ‘los zu gehen’ op de renbaan. Neen, niet de dakparking van de Decathlon… daar stak de arm der wet een stokje voor. Al waren wij daar niet om een stel Johnny’s het nakijken te geven in een sprintje, wel om er in een stoere setting een stoere jongen te fotograferen.
Conclusie:
Ondanks zijn twee ton is dit een sportwagen pur sang. De krachtige paardjes willen niks minder dan de sporen en hebben er plezier in de straatstenen uit de grond te trekken. Wie zegt dat een SUV, of in BMW-termen SAV, nooit een M kan zijn, nodigen we uit om eens in het zadel van deze jongen plaats te nemen als een echte ‘poor lonesome cowboy’. Poor? Tenzij je een sjeik bent die in benzine handelt natuurlijk want een gratis tankkaart of benzinereservaat is wel meegenomen.
