MenStyle Road Test: Mercedes-Benz G 400 d

De voorganger van de ondertussen gelanceerde G 450 d

Een G-Klasse? Die hadden we nog nooit gehad en dus waren maar blij toen de sympathieke rekels van Mercedes-Benz nog een 400 d hadden staan waarmee we ons een weekje mochten mee amuseren. Hoewel er ondertussen al vervanging is met de 450 d, die we trouwens tijdens de ‘AMGon Track Experience‘ op en vooral naast het circuit Zolder al eens testten, twijfelden we geen seconde en stond onze Vintage Martini Driver quasi direct na het telefoontje aan de desk van het Experience Center van Mercedes om de sleutel op te halen.

Wat is het? Eerst een beetje geschiedenis. Zo bestaat de iconische G-Klasse met zijn onnavolgbaar design al sinds 1979 en kent hij, meer dan veertig jaar later, nog steeds dezelfde, bijna militaristische, look. Toch is alles gedurende de jaren heen stevig geëvolueerd op technisch en luxueus vlak zonder te tornen aan zijn DNA. Dat DNA? Een hoge motorkap, grote wielen en het kenmerkende reservewiel aan de achterdeur dat bijdraagt aan het robuuste, onverwoestbare imago van de G-Klasse. En onverwoestbaar? Het robuuste geheel wordt ook het liefst robuust behandeld. De deur sluiten, of beter dichtsmijten, is hier met zijn erg herkenbaar geluid een perfect voorbeeld van.

Wat met de loop der jaren ook steviger werd? De motoren. Met krachtbronnen die vaak meer dan 400 paardjes huisvesten moesten bijgevolg ook wel andere zaken, zoals bijvoorbeeld het onderstel, aangepast worden. Wij gingen (voorlopig) niet aan de haal met een ‘straffe’ AMG, wel met de drieliter zes-in-lijn, goed voor een vermogen van 330 pk en een, let op, 700 Nm aan koppel. Een spurtje van 0 naar 100 km/u doet hij in 6,4 seconden en de top wordt bereikt bij 210 km/u. Indrukwekkend voor zo’n zware jongen. En waarom dit werkbeestje misschien wel de beste keuze is? Omdat deze krachtpatser, in tegenstelling tot de AMG, sneller zal gebruikt worden weg van het asfalt, de plaats waar hij eigenlijk ook thuishoort. Door water (tot 70cm) waden? Een helling tot 35°? En dat in alle luxe en comfort? Het kan!

En nu we het toch over luxe en comfort hebben, kijken we even binnenin, dan zien we hoogwaardige materialen als leder, hout en aluminium en technische snufjes als goedzittende stoelen met ventilatie en massage. Het voelt allemaal heel luxueus aan maar vergis u niet, het is op maat van een echte robuuste terreinwagen gemaakt. Het dashboard is uitgerust met twee grote schermen respectievelijk voor de digitale instrumenten en het infotainmentsysteem, waarbij dit laatste, het befaamde MBUX-infotainmentsysteem, intuïtief, makkelijk hanteerbaar en uitgebreide connectiviteitsopties als Apple CarPlay en Android Auto heeft. Voor muziekliefhebbers is er ook het surroundsound-systeem van Burmester dat voor de nodige ‘oorgasmes’ zorgt.

Hoe hij rijdt? Verrassend soepel voor zijn grootte en gewicht en dit zowel offroad als op vlakke wegen. Het sturen is direct en nauwkeurig terwijl de luchtvering zowat elk putje of bultje wegmoffelt. Wat hij iets minder leuk vindt? Het kortere en snelle bochtenwerk maar laat duidelijk zijn dat daar ook niet zijn prioriteiten en kwaliteiten ligt. En waar hij ook niet echt in uitblinkt is zijn verbruik. Officieel spreken we van 9,6 liter per 100 kilometer maar de praktijk ligt met zo’n 12 liter (ons testverbruik) wel wat hoger. Al kan dat natuurlijk ook wel aan onze rechtervoet liggen.

De prijs? Niet meer te bestellen. Die van de, opgefriste en verder doorontwikkelde 450 d dan maar? Vanaf 126.929 €. En dan het grootste nadeel? De Belgische staat… die kleedt jou helaas uit bij de keuze van deze robuuste karakterwagen op dinosap. BIV in Vlaanderen? 12.594,10 euro en 4957 euro in Brussel… aub! Jaarlijkse rijtaks? Tussen de 930 (Brussel) en 1.560 euro (Vlaanderen). Mogen we dit een beetje van de pot gerukt vinden in tijden waar ze elektrisch rijden promoten terwijl deftige laadinfrastructuur op zich laat wachten? Soit, voor wie én elektrisch en G-Klasse wilt rijden is er natuurlijk nu wel een alternatief met de G 580, die de emoties die een G-Klasse etaleert combineert met enige duurzaamheid.

Conclusie

Vergeet even de vooroordelen van de G-Klasse als een patserbak die enkel te zien is in dure straten in Antwerpen, Brussel of Knokke. Hij is veel meer dan dat en daarop, het werkpaard, zou zijn imago moeten gebaseerd zijn. Een werkpaard dat luxe, verfijning en comfort combineert met enige robuustheid, stevigheid en offroad-kwaliteit. Wat ons betreft een karakterbak waar elke kilometer, op welke ondergrond ook, een plezier is om op te rijden. En dat de fiscus je hiervoor vraagt een nier af te staan is iets waarover je zal moeten nadenken. Alhoewel… kan je niet verder met één nier?

 Foto’s: Renée Zwijsen