Milo Meskens: ‘Ik ben stilaan te oud om een quarter life crisis te hebben’ (Interview)

Met meer dan 20 jaar gitaarervaring in de vingers, loste Milo Meskens zijn nieuwe cd. Het tweede album komt er 8 jaar nadat hij finalist werd van De Nieuwe Lichting (de jaarlijkse muziekwedstrijd van Studio Brussel) en 5 jaar na zijn debuutplaat ‘Contrast’. Milo is ondertussen 27 en beleefde de voorbije jaren wat hij zelf noemt een Quarter Life Crisis wat ook de titel van de plaat werd. In Londen ontstond de basis voor dit nieuwe album. Puttend uit zijn persoonlijk leven schreef hij een rist nieuwe songs.

Je koos voor ‘Quarter life crisis’ als titel van je plaat. Vanwaar die opvallende keuze?
De albumtitel heeft eigenlijk verschillende betekenissen. Initieel bedacht ik de titel tongue in cheeck voor de grap. In het begin van het proces van de plaat in 2019 deed ik een make-over van mezelf. Ik liet een pornosnor groeien, kocht een moto en liet een tattoo zetten. Allemaal dingen waarvan je hoopt dat je vader het niet doet op zijn 50ste. Dat was het eerste idee achter de plaat. Als ik nu kijk naar de teksten die ik schreef voor de plaat kan je de titel ook zo begrijpen. De liedjes gaan over de wereldwijde pandemie, meermaals bedrogen worden in een relatie, samenzijn met mensen die het mentaal moeilijk hebben. Allemaal heftige topics. Mijn crisis zat vooral in het feit dat ik het leven nu anders begrijp dan toen ik 18 was. Ik dacht toen al dat ik wist hoe het bestaan in elkaar zit, maar nu is er een laag bijgekomen. We dragen het verleden met ons mee. 

 

Dit bericht op Instagram bekijken

 

Een bericht gedeeld door Milo Meskens (@milomeskens)

Je staat bekend als de maker van droevige liedjes. Is dat op deze plaat ook weer zo of merk je toch een ommekeer?
Het is een heel triestige plaat geworden, sommige songs zijn de meest triestige die ik ooit schreef, maar het mooie is wel dat het meest positieve liefdesnummer ‘Feeling home’ het meest positieve is dat ik ooit opnam. Dat is best een groot contrast. Over het algemeen is het een zware plaat, maar er schijnt wel een spankeltje hoop.

Vijf jaar geleden verscheen je eerste plaat. Is dit een logisch vervolg of merk je toch een zekere anders koers?
Ik denk dat het antwoord tweeledig is. Het is een compleet andere plaat, maar ze ligt wel in de lijn van wie ik ben. Niet de Milo Meskens die het grote publiek kent. Op mijn vijftiende ging ik spelen op mijn akoestische gitaar in cafés en clubs en speelde een pak soloshows als verhalende verteller en singer-singwriter. Nu laat ik meer de gitaren scheuren. De popsongwriter heeft een stapje terug gezet.

 

 

Dit bericht op Instagram bekijken

 

Een bericht gedeeld door Milo Meskens (@milomeskens)

Jouw eerste plaat liet ons kennismaken met Milo Meskens door een aantal knappe singles. Wat mogen de ambities zijn met de opvolger nu iedereen je toch al een beetje kent?
Ik denk dat ik vooral op live vlak een andere kant van mezelf wil tonen en deze plaat leent zich daar zeker toe. Het is een waanzinnige plaat om voor een publiek te brengen om dat er veel gitaren in zitten en omdat het meer verhalend mag gaan. De verhalen achter de songs zetten de mensen aan het denken wat hen aanspoort om misschien nog een tweede keer te komen kijken. Ik koos voor meer diepgang dan breedte.

Wil je een soort nichepubliek aanspreken?

Elke ambitieuze muzikant wil een zo groot mogelijk publiek aanspreken, dus iedereen is welkom. Zie het als een en-enverhaal. De mensen die de pophits willen horen, zullen ze krijgen. We staan met drie man op het podium: bas, drum en gitaar. Daarmee ga ik terug naar mijn verleden als bluesrock- en folkzanger. De elektrische songs zijn echt gemaakt richting powertrio zoals Stevie Ray Vaughn en Jimi Hendrickx dat ook deden. Daarnaast speel ik ook een aantal songs solo op gitaar en piano. De songs komen zo nog meer tot hun recht op basis van de kracht van de muziek.

Je nieuwe single heet ‘Sad song’.
Ik sta erom bekend dat ik een nooit aflatende storm aan droevige songs schrijf, dus moest ik natuurlijk een nummer schrijven over het schrijven van droevige liedjes. Enige zelfreflectie mag toch (lacht). Die ironie zit ook volop in de plaat. De nummers gaan van emotioneel tot cynisch.

Jouw crisis lijkt helemaal achter de rug?
Ik denk dat die stilaan een plaatsje aan het krijgen is, maar ik weet niet of die volledig achter de rug is. Ik hoop toch dat ik stilaan op goeie weg ben. Ik ben stilaan ook te oud om een quarter life crisis te hebben. Laat ons hopen dat ik er uit ben!

 

 

Dit bericht op Instagram bekijken

 

Een bericht gedeeld door Milo Meskens (@milomeskens)



Tekst en Interview: STEVEN VERHAMME
Foto’s: (c) Damon De Backer

 

You May Also Like

Van der Gang: Nederlandse topkwaliteit rond je pols

Niet alleen in Zwitserland worden horloges van topkwaliteit gemaakt, ook onze noorderburen kunnen er ...

Onze vijf favorieten van Watches & Wonders Geneva

Dit was Genève Watches & Wonders is verreweg het grootste evenement in de horlogesector. ...

Bell & Ross 03 Cyberkeramiek: De nabije toekomst

Met elke seconde die voorbij gaat, worden we uit het heden gehaald en naar ...