De release van BLUAI’s debuut EP ‘Junkyard‘ is de kers op de taart van hun ongelooflijk eerste jaar als band. Na een ongekende hattrick (gouden medaille in Humo’s Rock Rally, Studio Brussel De Nieuwe Lichting en VI.BE’s SoundTrack) en een druk jaar op de weg, stelt het viertal zes originele nummers voor. We spraken met zangeres Catherine Smet.
Hoe zijn jullie destijds gestart?
We zijn vrij geleidelijk en toch snel ontstaan. Ik speelde solo en heb dan een eerste keer mee gedaan aan de Nieuwe Lichting. Toen ging de bal aan het rollen en is er met Ilayda een gitariste bijgekomen en daarna vervoegden Caitlin en Mo via social media de band. Mijn netwerk was toen nog heel beperkt, ik moest de eerste de beste pakken, maar ik ben direct op de juiste mensen gebotst (lacht hartelijk)
Zaten jullie snel op dezelfde muzikale golflengte?
Dat is vlot verlopen. Iedereen heeft een ondersteunende positie ingenomen. Ik kwam af met singer-songwriters demootjes. De muzikanten moesten een manier vinden om er niet te veel aan veranderen en probeerden er toch altijd een warm dekentje over leggen. We zijn heel democratisch, maar het song schrijven begint altijd bij mij. Geleidelijk aan zijn we dat samen gaan doen, nu is ook drummer Mo betrokken van bij de start.
Dit bericht op Instagram bekijken
Jullie EP heet ‘Junkyard’. Een titel die om wat duiding vraagt.
Het woord betekent ‘autokerkhof’ en komt letterlijk uit de song en single ‘Dime Store’. Ik vond het een heel toepasselijk woord omdat het toch gaat om een emotionele schroothoop waarover de plaat gaat. De EP maken was het opeenstapelen van al dat schroot en er klaar mee zijn.
2022 was een fenomenaal jaar voor Bluai. Jullie wonnen De Nieuwe Lichting en Humo’s Rock Rally. Wow!
Het was een jaar om nooit te vergeten. Als ik kon, zou ik alles opnieuw willen beleven omdat het natuurlijk ‘once in a lifetime’ is om al die dingen te beleven op een paar maand tijd. Ik kijk erop terug met veel trots en dat zal wellicht nog lang zo zijn. Het laatste jaar was fenomenaal en ik hoop dat we er nog lang de vruchten kunnen plukken : veel songs kunnen maken en live spelen.
Heeft die gouden medaille in de Rock Rally veel deuren geopend?
Dat blijft een heel mooi visitekaartje en een soort kwaliteitsstempel. Dat had ik ook bij de Nieuwe Lichting. Dat plaatst de band in een achter daglicht voor het grote publiek. De Rock Rally blijft een legendarische wedstrijd waaruit veel grote namen zijn voortgekomen.
Dit bericht op Instagram bekijken
Wie zijn jullie grote voorbeelden als band?
Mijn grootste helden zijn Adrianne Lenker, zangeres van Big Thief in haar soloproject en die zachte indiedames met een ruw randje Julia Jacklin, Phoebe Bridgers en Miya Folick, er zijn er te veel om op te noemen.
Hoe ga je te werk bij het schrijven van nummers?
Het proces verschilt, soms neem ik mijn tijd om te zitten werken, maar dat werkt niet altijd, het komt altijd op de meest onverwachte momenten naar aanleiding van een gesprek of een gebeurtenis die ik heb mee gemaakt. Dat zorgt ervoor dat de nummers die we maken vrij autobiografisch zijn, maar je mag niet alles letterlijk nemen (lacht). Ik wil nog enkele dingen voor mezelf houden. Het gaat over verliefdheden, maar ook over opgroeien, volwassen worden.
Waar liggen de ambities van de band?
We willen vooral enorm veel live spelen en toeren. En uiteraard supergraag de stap zetten naar het buitenland voor een langere periode. De wereld veroveren dus (knipoogt). En tussendoor genieten.
Dit bericht op Instagram bekijken
Jullie openden de tour onlangs in de Charlatan. Hoe was dat?
Het was de eerste keer dat mensen speciaal voor onze band tickets kochten. Niet als voorprogramma maar echt als enige band op de affiche. Dat was toch heel bijzonder, want zo wisten we dat we fans hadden en dat er mensen zijn die geïnteresseerd zijn in ons als headliner. Het was onze show en de sfeer in de zaal was waanzinnig leuk. We konden het genot voelen van de mensen. Straks spelen we in zalen als Trix (onze thuisbasis), Cactus Brugge en de AB. Het is en blijft krankzinnig om dat te beseffen.
Tekst en Interview STEVEN VERHAMME
Foto’s: (c) Sam Debaecke
