Debuutplaat Jaouad brengt ons in hogere sferen (Interview)

‘MESSIAS’

Zo heet het debuutalbum van Jaouad dat verschijnt op zijn eigen label SJAMAAN. Net als Jaouad zelf laat ook het album MESSIAS zich niet in een hokje wurmen en biedt het een aanstekelijke en uiteenlopende maar toch coherente mix van soul, pop, R&B en gospel.

Jaouad Alloul is een multi-disciplinair kunstenaar, LGBT-activist en ondernemer die bruggen slaat tussen de verschillende identiteiten die hij rijk is. Ook op zijn debuut laat hij dat maar al te graag zien.

 

Dit bericht bekijken op Instagram

 

Een bericht gedeeld door JAOUAD (@jaouadalloul)

De titel sprint in het oog ‘Messias’. Hoe ben je daarbij gekomen?
In de periode dat ik op zoek was naar mezelf en ik terug toenadering zocht bij mijn vader die ik negen jaar niet meer zag, vond ik vaak rust in de kathedraal van Antwerpen. Ik ging er mediteren om me er wat te onttrekken van de wereld. De iconografie van de katholieke kerk vind ik erg inspirerend. Zelf ben ik islamitisch opgevoed. Ik ben als mens steeds op zoek. Voor veel mensen wijst een Messias de weg naar antwoorden. Hoe groter en talrijker de vragen, hoe welkomer de bewegwijzering door de Messias. Nadat ik als jonge twintiger de Islam de rug toekeerde, bleef ik op zoek. Verschillende antwoorden markeerden mijn levensweg, verschillende vragen bleven mijn pad kruisen. Dit innige samenspel van vragen en antwoorden doorheen mijn leven vormt de ruggengraat van het album.

Zijn dat dan twee werelden die samenkomen?
Zekere een vast, maar twijfel er niet aan: de beide werelden hebben veel gemeen. Er is een verschillende profeet en een andere manier van verhalen, maar voor mij komt het wel op hetzelfde neer. Er is een soort scheppingsverhaal, een hemel en een hel, er is goed en slecht. De beide religies hebben parallellen. ‘MESSIAS’ wijst op mijn bijzondere aandacht voor mijn eeuwige fascinatie voor God, Jezus, de maagd Maria en bij uitbreiding de katholieke kerk. De messiasfiguur, die ook in de Islam van betekenis is, en de eeuwenlange invloed van de Kerk op onze kunst- en cultuurbeleving zijn bepalend voor mijn muzikale woordenschat en beeldtaal.

 

 

Dit bericht bekijken op Instagram

 

Een bericht gedeeld door JAOUAD (@jaouadalloul)

Jouw muziek kan je niet in een hoekje duwen. Er zit soul, pop, gospel en zelfs r&b in. Is dat jouw bewuste keuze om verschillende werelden af te zoeken?
Voor mijn eerste album was dat nodig, omdat ik echt nog zoekende ben. Ik heb in 2014 meegedaan met The Voice en heb daarna lang gewacht om iets uit te brengen omdat ik eerst mijn muzikale wereld wilde leren kennen. Voor mijn debuutplaat wou ik verschillende kanten uitproberen om daarna te beslissen welke richting ik voor de tweede plaat zou uitgaan. De basis blijft soul want dat is de motor van mijn bestaan, ik voel ook dat gospel er ook wel in blijft omdat ik daarin de viering van het leven vindt.

Wie zijn in dat licht jouw grote voorbeelden?
Ik noem hier graag Aretha Franklin, Bill Withers maar ook Grace Jones en Tina Turner omdat zij ook iets meer rock in zich dragen. Ook jazz kan ik smaken. Dat hoor je ook wel door in mijn songs.

Ben je iemand die makkelijk inspiratie vindt voor zijn songs?
Ik kan heel makkelijk schrijven maar wil ook altijd proberen om iets universeels aan te raken zodat het veel mensen kan boeien. Ik kan wel spreken hoe moeilijk het was op te groeien wetende dat ik homo was in een moslimgezin, maar als ik dat te letterlijk verwoord dan zal een hetero man er niets aan hebben. Daarom ga ik op zoek naar een universele boodschap : word je geliefd of niet? Ik wil meer en meer abstracter gaan werken zodat het ook iets poëtisch heeft.

Ik zie mezelf als iemand die dingen bespreekbaar maakt en taboeloos door het leven wil gaan. Als ik daardoor mensen inspireer, ben ik daarom heel dankbaar.

Hoe kijk je terug op je persoonlijke strijd die je jeugd toch was?
Daarover gaat mijn plaat. Ik heb op mijn 20ste afscheid genomen van de cultuur waarmee ik groot gebracht werd omdat ik mezelf wilde ontdekken en me niet in een vakje wou laten stoppen. Dat is mijn hele verlichting geweest. Ik heb me verloren in het nachtleven en het bestaan in het algemeen. Dat klinkt zeker ook door in de songs. Ik voel me een artistieke kameleon bij uitstek en speel graag met de thema’s genderidentiteit en religie. Ik ga daarbij de controverse niet uit de weg. Mijn comfortzone verlaten ervaar ik als een absolute must die ik combineer met een onstuitbare drang om verhalen te vertellen. Zingen, acteren, dansen, presenteren, regisseren, fotografie, film, kunst & mode, het is voor mij één grote speeltuin. 

 

Dit bericht bekijken op Instagram

 

Een bericht gedeeld door JAOUAD (@jaouadalloul)

Noem je jezelf ook een LGTBQ-activist?
Eigenlijk niet als ik eerlijk moet zijn. Ik heb vrienden die in landen leven waar het veel moeilijker is om te zijn wie je bent. Ik zie mezelf als iemand die dingen bespreekbaar maakt en taboeloos door het leven wil gaan. Als ik daardoor mensen inspireer, ben ik daarom heel dankbaar.

Recent was er alweer een geval van gaybashing met de dood tot gevolg. Hoe heb jij dat ervaren?
Ik ben erover gaan spreken in het Europees Parlement wat een hele fijne ervaring was. Het is voor mij een bewijs dat we er nog lang niet zijn of niet volledig begrijpen dat seksualiteit iets natuurlijk is en helemaal niet pervers. Die gedachten uit de vorige eeuw mogen we nu echt wel achter ons laten. Wat twee mensen privé doen met toestemming van elkaar is niemands zaak.

 

 

Dit bericht bekijken op Instagram

 

Een bericht gedeeld door JAOUAD (@jaouadalloul)

Welke dromen heb je met ‘Messias’?
De songs lenen er toe om live gespeeld te worden en wel op een andere manier dan op de plaat. Ik heb hard gewerkt met de band voor een fijne liveperformance. De songs kan je altijd anders spelen, ze gaan op het podium dan ook een ander leven leiden dan op de plaat.

Opvallend, je cd werd gereleased op Goede Vrijdag. Niet toevallig?
Zeker niet (lacht). In de titel zit de katholieke referentie en Goede Vrijdag vond ik een ideaal moment : de dagen worden langer en er komt meer licht. Ideaal om meer perspectief te krijgen na een paar heel moeilijke maanden. Ik wou ook gewoon mijn album op de wereld los laten. Je kan blijven wachten tot de pandemie helemaal is verdwenen, maar dat heeft weinig zin. Het is nu of nooit.


Tekst: STEVEN VERHAMME

Alle info => www.jaouadmusic.com

You May Also Like

Antwerpse post-punk band ‘Disorientations’ over hun debuutplaat ‘Memory Lanes’

‘Memory Lanes’. Zo heet het debuutalbum van Disorientations dat uitkwam bij Pias in februari. ...

Dit is niet ‘De Laatste Match van Ivan Lendl’ (interview)

De band met de meest originele naam van de laatste jaren is zeker ‘De ...

Allemaal Tourist LeMC (Interview)

Op zijn vierde plaat ‘Niemandsland’ gaat Johannes Faes oftewel Tourist LeMC op zoek naar ...