Na de bergen en offroad gaan we nu de stad in…
Nog voor de officiële lancering van dit model op de Europese markt, konden wij de nieuwe Jeep Wrangler al eens aan de tand voelen in Oostenrijk op Camp Jeep. Een icoon dat ons met zijn terreincapaciteiten wel wist te verbazen. Verwonderlijk? Neen! Het oermodel staat aan de voet van Jeeps gehele merkidentiteit. Niet voor niets zeggen mensen nog altijd ‘Jeep’ tegen een 4×4. Maar hoe beweegt deze wagen zich in de stad en op het platteland in de rand?
Uiterlijk gezien heeft de Wrangler nog steeds dezelfde kenmerken als de Wrangler van weleer. De inspiratie van het vernieuwde uiterlijk van deze Wrangler komt dan ook van de CJ5, ofwel de iconische Wrangler die tussen 1954 en 1987 werd gebouwd. Met in het achterhoofd ‘goede dingen veranderen we niet’ bestaat de nieuwe Wrangler nog steeds uit afneembare deur- en dakpanelen, starre as voor en achter en een neerklapbare voorruit. Zet hier alle technische snufjes van de dag van vandaag in, een stevige (doch Italiaanse) 2.0l benzinemotor van 272PK of een 2.2l diesel van 200 PK (Wij testten de 2.2 CRD van 200PK) met een heerlijke 8-trapsautomaat en je hebt een fantastische Jeep.
Er zijn drie uitvoeringen…de Sahara, Sport of voor de echte offroad-puristen, de Rubicon. Wij testen deze keer de Sahara 3-deurs, oftewel de luxeversie van het kleinste model en eentje die zich ook in de stad kan bewegen. Ondanks zijn gewone straatbanden trekt de Sahara zijn streng op (voor ons ogenschijnlijk) niet te berijden wegen. Met zijn korte wielbasis is het gedrag in de bochten wat wispelturiger, zeker met de transmissiehendel in 2H, en zorgen 200 steigerende paarden en 450nm koppel van de diesel alleen op de achteras terechtkomen. Doch staat deze korte Wrangler nog altijd stevig op zijn benen en mocht je net iets te zot doen, zal de elektronica het van je overnemen en ervoor zorgen dat je niet dwars of achterstevoren gaat.
De motor is soepel, doch een beetje lawaaierig maar in vergelijking met zijn voorganger een pak comfortabeler en stiller. En voor een ‘Jeep’ is hij snel. Zo spurt deze terreinjongen pur sang in minder dan 10 seconden naar 100 km/u. Meer dan voldoende.
Conclusie: Wat we in Oostenrijk al konden ontdekken, het is verbazend waar je met de Wrangler kunt komen. Hij sleurt ons tegen hellingen omhoog die je te voet nog niet zou willen beklimmen en vindt grip waar je het allang niet meer verwacht en nu heeft hij ons ook in de stad weten te overtuigen. Alleen die parkeerplaatsen…ze maken ze precies alleen maar smaller…of is het de Wrangler die wat meer spieren heeft gekweekt, kan ook…
Foto’s: Whatmatters
