Vraag aan eender welke Belg wat ons Belgen nu zo typisch maakt en je krijgt een opsomming waar bijna per definitie de woorden “frieten”, “bier” en “de sossen” in voorkomen. Vraag aan eender welke buitenlander wat Belgen echt typeert en je krijgt een heerlijke mix van “frieten”, “bier” en “chocolade”.
Dit wil zeggen dat ze OF in het buitenland geen socialisme kennen OF dat we gewoonweg onze stempel hebben weten te drukken op de internationale biermarkt. (voor hen die in de aanval willen gaan over ons friet-patrimonium of de heerlijke pralines die je in iedere winkelstraat kan kopen .. dit artikel gaat over bier .. give me à break)
Jawel, bier is onze nationale schat. De Amerikanen hebben een met goud gevulde Fort Knox, wij hebben (naast een riante staatsschuld) een aanbod aan bieren dat nergens ter wereld wordt overtroffen. Feit, de Duitsers hebben Oktoberfest waar ze een delicate harmonie hebben gevonden tussen gigantische glazen en al even gigantische TETT***… anatomische vrouwelijke elementen MAAR .. wij Belgen hebben speciaalbieren. Een beetje gemeente heeft op zijn minst zijn eigen brouwsel en België is internationaal gekend als “Silicon Valley of beer” ..
Bier brouwen is een ambacht, bier brouwen is een kunst en soms is bier brouwen zelfs gewoon fun.
Diep verborgen in het golvende gebergte van het West-Vlaamse Kortrijk, gepoot in de commerciële hub van De Pottelberg, treffen we een brouwerij aan die ambacht, kunst en fun heeft kunnen concentreren in hun unieke brouwsels. Achter een iet of wat saaie, grijze poort treden we binnen in de wereld van de Bossuwé Brewing Company.
Het zou immers ronduit debiel zijn te veronderstellen dat je zomaar even wakker wordt met het geniale idee “bier” te maken, wat producten in een pot te gieten en die flesjes te koop aan te bieden.
Om een duidelijke omschrijving te geven van de Bossuwé Brewing Company, het geesteskind van Gaetan en Geraldine (vanaf nu mijn nieuwe favoriete West-Vlamingen), volstaat het om even te denken aan spelers zoals een AB Inbev, een Moortgat of een Bockor .. Bossuwé is dat namelijk helemaal niet. De standaard marketingtechnieken, de verhaallijnen of zelfs de afzetmarkt die de big boys in de industrie handhaven, zijn in de verste verte niet te bespeuren bij deze Kortrijkse speler.
Begrijp me niet verkeerd, de vakkennis is er wel. Het zou immers ronduit debiel zijn te veronderstellen dat je zomaar even wakker wordt met het geniale idee “bier” te maken, wat producten in een pot te gieten en die flesjes te koop aan te bieden. Met uitzondering van een record aantallen maagzweren en indigesties ga je niet echt veel scoren. Neen, de mensen achter de Bossuwé Brewing Company weten waar de klepel hangt. Alleen hebben ze besloten om de nobele taak van rebel in de wereld op zich te nemen. Bier is zoveel meer dan even snel een pint pakken in je favoriete bruin café. Bier brouwen is meer dan alleen maar een catalogus hebben met de obligatoire blonde, bruine en triple en een commercieel model hoeft niet noodzakelijk te maken te hebben met “4 bakken kopen en 1 gratis”.
Alvorens Gaetan en Geraldine hun flesjes op de markt hebben gebracht, hebben ze werk gemaakt van een ronduit fantastisch verhaal. En fantastisch, dat mag je relatief letterlijk nemen. Wie een absolute afkeer heeft van bier gaat, na het zien van hun storyline, prompt een pot willen pakken met de buddies. Wie voor gigantische rayons staat, gevuld met een tsunami aan merken, gaat bijna magischerwijs worden aangetrokken tot dat ene flesje dat uit Kortrijk komt en hun design behoort tot de categorie “speciaal” .. de “goeie” fles die wordt opengetrokken bij die speciale gelegenheden.
Het volstaat om 1 blik te werpen op hun website om het meteen te snappen : dit is het buitenbeentje par excellence.
Maar flesjes, kleurtjes en een leuk verhaal is tof. Een rebelse attitude is leuk en stampen tegen de schenen van de grote jongens kan al eens verlichtend werken .. hoe zit het nu met het bier ?
De vraag die we ons natuurlijk stellen: hoe zit het nu met het bier?
We zouden kunnen spreken over de awards die ze hebben gewonnen. We zouden eveneens kunnen spreken over de prijzen die zowaar uit hun prijzenkast rollen (seriously guys, koop eens een wat grotere kast) en we zouden kunnen spreken over de internationale aandacht die de brouwerij krijgt vanwege hun kwaliteit …
Dat zouden we kunnen doen ja ..
Maar face it, wij zijn West-Vlamingen. Veel blah blah en pochen met mooie kaders die ergens stof liggen te happen behoort niet echt tot ons DNA. Wij zijn mensen die van aanpakken weten, ons boerenvolk heeft een hands-on attitude en dus lieten we de tapkraan voor ons spreken.
Bij het openen van de AGNAT, één van de toppers uit het segment, blijkt meteen dat we hier met kennis en passie te maken hebben. Een flesje “schudden voor gebruik”, het uitgieten dat doet denken aan een weelderige oase en een smaak .. een smaak dat Guinness reduceert tot azijn-van-den-irish.
Ik hoor het de selfmade kenners van het gerstenat al zeggen “ja maar, ze hebben echt niet veel aanbod, dus ze zijn niet echt van belang” .. (nvdr : het zijn ook diezelfde kenners, die met wereldse wijsheid, al jaar en dag hetzelfde afkooksel drinken in café Bodega, terwijl ze met hun collega’s tips uitwisselen over het efficiënt invullen van hun stempelkaart) Ergens hebben ze wel gelijk : Bossuwé heeft geen 50 verschillende soorten. Hoe zouden ze het ook kunnen ? De firma bestaat net geen 2 jaar en is er in die tijd in geslaagd EN een merk neer te poten EN degelijk bier te brouwen EN een verhaal uit te bouwen .. en oh ja, tussendoor wonnen ze ook nog enkele prijzen. Maar hun biertjes zijn stuk per stuk kunstwerken die bereikbaar zijn voor de gewone werkmens.
West-Vlamingen om fier op te zijn en West-Vlamingen waarmee je al eens mag buiten komen, zo zien we ze graag. Wie kennis wil maken met hun exclusieve brouwsels kan voor verkoop adressen terecht op hun website (klik) of neem gewoon even rechtstreeks contact op met de CEO Tony ([email protected]), hij helpt je graag verder.
Tijdens het opladen van mijn tekst ga ik nog even genieten van een Pale-Alien Abduction met zijn buitenaardse smaak. Een mens moet iets doen om de tijd te doden natuurlijk.
