Een succesformule die blijft duren…
En of we benieuwd waren. Mini, en dan vooral sinds ze onder de hoede van BMW vallen, kennen we maar al te goed. In en rond het ouderlijke huis rijdt er nog altijd een exemplaar uit de eerste generatie onder de Duitsers rond. Een exemplaar dat momenteel van broer op zus op zus op broer gaat…of beter…hoe ‘alle kindjes’ wel geregeld de sleutel namen om met de ‘coole’ crème-witte Mini de stad in te trekken. Makkelijk parkeren was het excuus nummer 1.
We waren dan ook blij verrast dat ook BMW en bij uitbreiding dus ook Mini Whatmatters begint te kennen en ons voor een lang weekend een testexemplaar wil uitlenen. De vraag werd nog niet gesteld of we stonden al aan de balie bij BMW om onze grote, patserige en vooral diesel verslindende 3 liter X5 even in te ruilen voor een exemplaar op benzine van 136 paardjes met eens zo weinig cilinders, eens zo weinig motorinhoud,… maar iets wat bleek achteraf, de pret zeker niet mocht drukken.
Het eerste wat ons opviel zijn de subtiele verwijzingen naar zijn roots…Groot-Brittannië. De ‘Union Jack’ is overal…binnenin met blacklight , op de achterlichten,…alles ademt zijn Britse roots uit. The Queen zou fier zijn…
En dat het een auto voor ‘Queens’ is, is me al na thuiskomst duidelijk. De ‘Queen’ des huizes vroeg de sleutel en heeft hem gans het weekend nog amper afgegeven. Toegegeven, dat weekend snelden de Rode Duivels als een pletwals over de Brazilianen en de King des huizes mocht na de nodige ‘Belgiums’ dan ook niet echt meer rijden. Soit bijzaak, laten rijden dan maar…
De Queen was vooral verrast over het vlotte rijgedrag dat vooral dankzij zijn uitstekende en dynamische 7-traps Steptronic automaat met dubbele koppeling netjes aangestuurd wordt. Ook het weggedrag was prima. Op een bochtig parcours, op de autosnelweg of midden in de stad, de wagen gaf nergens een krimp. De Mini geeft zelfs het gevoel te rijden in een kart en dat vinden wij geweldig, vooral dan in ‘Sport’-modus. Een modus die we, toegegeven, maar weinig hebben afgezet. Maar zij die iets minder kicken op acceleratie, directer stuurgevoel, een iets luidere grom en wat groener in gedachtengang zijn, kunnen hun hart ophalen in ‘Green’-modus. Een stand waarbij efficiëntie en zuinigheid centraal staat. Zoals je ziet, voor ieders wat wils dus.
Ook aan de gadget-geek is gedacht. Aanpasbare sfeerverlichting, het logo dat op de grond oplicht aan bestuurderszijde, een LED-ring rond het Mini Centre Instrument dat kleur bekent na een telefoongesprek, het aanpassen van het volume van de speakers of je Sport- of Green- Driving mood? Je valt van de ene verbazing in de andere. Uiteraard word je dit gewoon maar voor zij die groot geworden zijn met de Mini eerste generatie is dit toch wel een toffe extra.
Conclusie
Zouden we onze dikke SUV willen ruilen? Uiteraard niet. We missen een beetje het koppel in de herneming, vooral als je op de autosnelweg nog snel die verrekte Hollander met zijn sleurhut wilt passeren terwijl je in je achteruitkijkspiegel een sedan iets te vlug ziet naderen.
Kunnen we snappen dat ‘The Queen’ des huizes dit hebbedingetje verkiest als tweede auto binnen het gezin…volmondig ja! Ook voor zij die binnen bepaalde budgetten via het werk een auto mogen kiezen, lijkt ons deze Mini wel een voltreffer…zolang je geen (grote) kinderen hebt die moeten plaatsnemen op de toch wel ‘mini’ achterbank.
De Mini Cooper 3-deurs zoals ons testmodel start vanaf 17.500€, mits wat opties die naar BMW-normen niet min zijn, tik je een goed uitgerust exemplaar af op een catalogusprijs van 30.000€. Wetende dat ze bij MINI doorheen het ganse jaar wel wat acties doen en hier en daar wat pakketten meegeven aan sterk verminderde prijzen, ben je goed uitgerust wel gesteld voor zo’n 25 à 28.000€…lijkt ons.
Eindconclusie…blij verrast!
Credits: Whatmatters
