Ja, de elektrische G-Klasse
Dat de Mercedes G-Klasse ooit elektrisch zou worden, klonk lange tijd even geloofwaardig als een gin zonder tonic. Toch is het gebeurd: de oeroude dinosaurus op wielen heeft nu een stekker. Maak kennis met de G 580 EQ Technology – een auto die even stoer lijkt als Arnold Schwarzenegger, maar minstens even lenig beweegt als Bruce Lee.
Van dinosap naar elektronen
De G-Klasse bestaat al sinds 1979. 45 jaar later drinkt hij geen dinosap meer, maar stroom. Vier elektromotoren, samen goed voor 587 pk en 1.164 Nm, duwen dit gevaarte van ruim 3.085 kilo in amper 4,7 seconden naar 100 km/u. Da’s sneller dan een AMG G 63 – en geloof ons, dat ding is al geen slak.
Toch blijft de essentie onaangeroerd: een ladderchassis, rechte vormen als een zeecontainer, en deuren die je nog steeds met overtuiging, jawel, ‘MOET’ dichtsmijten. Wie dat niet doet, mag gegarandeerd terugkeren voor poging twee.
Het gewicht van een olifant, even dartel als een impala
3 ton, dat voel je. Het laadvermogen is een zielige 415 kilo – een sixpack, een golfset en je schoonmoeder, en hij is vol. Een trekhaak? Vergeet het. Niet omdat hij het niet kan, maar omdat zijn gewicht dan een ander rijbewijs verreist.
Maar electrificatie levert ook superkrachten op:
-
G-Turn: met één druk draait hij ter plekke 360 graden rond zijn as.
-
G-Steering: wendbaarder dan ooit in bossen of smalle straten.
-
Doorwaaddiepte: 85 cm! Wie durft nog zeggen dat water en elektriciteit niet samengaan? Hij kan dus dieper dan zijn fossiel aangedreven drinkebroers.
-
Torque Vectoring: software in plaats van sperdifferentiëlen, bliksemsnel en effectief.
Het resultaat? Een zeecontainer die pirouettes kan draaien. Cool, niet?
Rijervaring: geen EQS, wel een G
Wie denkt dat dit een rijdende EQS is, zal snel ontwaken. Ja, hij zoemt stil – tenzij je de “G Roar Sound Experience”aanzet, een kunstmatige grom die net sinister genoeg klinkt. Maar door zijn robuuste bouw vangt hij flink wat wind en is het verbruik om van te huilen: Meer dan 30kWh/100 km. In de praktijk kom je zo zelden verder dan 300 à 350 kilometer. Laten we voor langere tochten dan toch maar voor de fantastische G 400d gaan (ondertussen upgrade naar G 450d).
Gelukkig laadt hij wel vlot bij: tot 200 kW snelladen (10-80% in 30 minuten). Thuisladen kan op 11 kW. Genoeg voor de happy few die sowieso niet te lang in de Delhaize wil rondhangen.
Luxe met een hoek af
Wat Mercedes in Graz bouwt, blijft pure klasse. Handwerk zoals je het nog zelden ziet: leder dat aanvoelt als een clubfauteuil in de betere mannenbar, en een dashboard dat steviger oogt dan de muren van Fort Knox. Het infotainmentsysteem met twee 12,3-inch schermen loopt als een Zwitsers uurwerk, al blijven die touchpads op het stuur een bron van irritatie. Gelukkig zijn de fysieke knoppen voor airco en stoelverwarming gebleven. Sommige dingen wil je nu eenmaal met een klik regelen, niet?
Achterin wordt de illusie wat doorbroken. Je zit hoog en stoer, maar de beenruimte is die van een middenklasser. Voor bagage krijg je 555 liter – genoeg voor een weekendje Saint-Tropez met een set koffers, een doosje Cubanen en een paar flessen whisky. Klap je de bank plat, dan wordt dat 1.990 liter. Maar eerlijk: geen enkele man koopt een G-Klasse om zijn verhuis te doen. En de eerlijkheid gebiedt ons ook te zeggen, de G 580 ook niet om een op stroom gedreven tripje van 1.250 kilometer naar Plage de Pampelonne te ondernemen.
Wat zegt je portemonnee?
De G 580 EQ start bij €148.467 – en wie gaat voor de gelimiteerde Edition One betaalt bijna €200.000. Exclusief is het wel, maar de hamvraag: wat blijft er na 6 jaar over van die investering? Bij een diesel- of AMG-G hou je je restwaarde, bij deze elektro-versie is dat koffiedik kijken.
Conclusie
De elektrische G is geen rationele keuze. Te zwaar, te gulzig, geen trekhaak en een twijfelachtige restwaarde. En toch … hij is onweerstaanbaar. Want dit is geen gewone SUV. Dit is een icoon dat met beide voeten in de automobiele prehistorie staat en tegelijk de toekomst omarmt. Well Done Benz!
