Heftig hoefgetrappel
In deze barre tijden van elektrificatie worden sportwagens met potente benzinemotoren een zeldzaamheid. Menstyle ging op pad met zo’n dinosaurus die met uitsterven is bedreigd: de Ford Mustang Dark Horse met een ronkende 5 liter V8 van ruim 450 pk onder de motorkap.
Laatst had ik een droom. Keizer Bart DW vaardigde in Antwerpen een nieuw decreet uit, waarbij de Lage Emissiezone werd afgeschaft, elektrische auto’s een extra taks werd opgelegd en sportwagens met een V8-motor van minimum 400 pk een bonus van 50 procent op de aankoopprijs toegewezen kregen. Als kers op de taart werd de Ring ’s nachts afgesloten om er dragraces met deze bolides te houden. De Koekenstad was het paradijs voor petrolheads geworden. Jihaaah!
’s Morgens kwam ik met een slaapkop en lichte hoofdpijn terug tot de realiteit toen ik de Ford Mustang Dark Horse startte en met de roffelende V8 via een zone 30 naar een gewestweg met trajectcontrole en een maximumsnelheid van 70 km/u tufte. “O tempora, o mores”, citeerde ik de burgervader om mijn frustratie over deze zielige toestand te ventileren. Weet dat de 5 liter onder de ellenlange motorkap van de pony car een slordige 456 paardjes produceert, zelfs in de dichtgeknepen Europese versie, want in het thuisland zet de achtpitter vlot 507 pk op de achterwielen. Daarmee spurt de Dark Horse-versie van de Mustang in 5,2 seconden van stilstand tot 100 km/u en stoomt vervolgens door tot de begrensde topsnelheid van 250 km/u onder begeleiding van een overheerlijk geronk. Dit is genieten! Zeker met de manuele zesbak die zoals vanouds het gevoel met de mechaniek enorm versterkt. Noteer echter dat de spurt met de 10-trapsautomaat nog sneller verloopt, want dan passeert de naald van de snelheidsmeter reeds na 4,4 seconden de markering van 100 km/u.
Stoere bochtenpikker
De Ford Mustang Dark Horse schiet inderdaad zeer vlot uit de startblokken, alhoewel hij tegenwoordig wel door de snelste EV’s wordt losgereden. Gelukkig is deze versie, die herkenbaar is aan de talrijke donkere accenten in lijn met de benaming, meer dan een dragracer die enkel goed rechtdoor presteert, maar ook een zeer dynamische sportwagen die eveneens sterk voor de dag komt in het betere bochtenwerk. Dat is vooral te danken aan de aangepaste setup van de ophanging, de ruimbemeten Brembo-remmen die lekker bijten en de Tremec-transmissie die korter en sneller schakelt. Daarmee is het echt genieten op verlaten landwegen of op een circuit als de gelegenheid zich voordoet.
In deze configuratie is de Mustang echt zeer agiel. De voortrein reageert meteen op een impuls van het stuurwiel, het koetswerk rolt amper in de bochten en de remschijven slagen erin de pony car telkens weer kordaat bij de teugels te grijpen als de volgende bocht in zicht komt. En daarbij is de diepe sound van de V8 telkens een moment om naar uit te kijken als de 5 liter Coyote in de toeren klimt. Moet ik nog zeggen dat ik genoten heb van deze testrit?
Betaalbaar icoon
Het mooie is dat de Mustang Dark Horse ook goed bruikbaar is voor de dagelijkse verplaatsingen, zelfs met de manuele zesbak en het relatief zware koppelingspedaal. Door de souplesse van de achtcilinder hoef je amper te schakelen en cruise je evengoed in derde of vierde versnelling met een zacht gegrom van de achtcilinder door de straten. Ook dan blijft het genieten aan het stuur van deze iconische muscle car, die bovendien goed betaalbaar is voor een wagen van dit kaliber met een prijskaartje van ‘slechts’ 70.260 euro. Voor een automaat betaal je 3.000 euro extra.
Hoewel de Mustang Dark Horse het klassieke basisconcept van de muscle car trouw blijft met zijn aandrijving, zet hij tevens de stap naar de hedendaagse digitale wereld met zijn infotainmentsysteem dat ook enkele aangepaste rijprogramma’s en features bevat. Zo kan je kiezen voor de setup ‘drag’ of ‘circuit’ om de volledige power ongebreideld aan te spreken zonder hinderlijke beperkingen van de rijhulpsystemen. Daarbij laat bijvoorbeeld een chronometer toe je rondetijden te registreren of verzekert de launch control de perfecte start vanuit stilstand. Heerlijke snufjes die scheuren met de Mustang nog veel fijner maken.
Mustang GTD gaat nog extremer
De Mustang Dark Horse is een kanjer van een sportwagen die bakken rijplezier verzekert. Maar Ford wil de echte diehards nog extremer rijsensaties bieden met de Mustang GTD die zopas werd voorgesteld. Hierbij staat de ‘D’ natuurlijk niet voor diesel, maar verwijst naar Daytona, het befaamde Amerikaanse circuit waar de GT3-raceversie van de Mustang die door Multimatic werd ontwikkeld intussen schittert.
De Mustang GTD is eveneens straatlegaal, maar eigenlijk niets minder dan een racewagen voorzien van een kenteken. Inderdaad, dit wordt een geduchte concurrent voor de Porsche 911 GT3 RS op de exclusieve trackdays. Deze coupé heeft een koetswerk uit koolstofvezel en ziet er met zijn specifiek aeropakket met extreem brede wielkasten, spoilerlip, diffusor en achtervleugel niet alleen stoer, krachtig en snel uit, maar is dat ook. Dat blijkt uit de specificaties. Voor de aandrijving zorgt een 5,2 liter V8 met compressor die maar liefst 826 pk en 900 Nm produceert en de GTD in één adem naar de top van 325 km/u katapulteert. Exacte cijfers werden nog niet meegedeeld, maar de sprintcapaciteiten zullen alleszins indrukwekkend uitvallen. Noteer dat de Mustang ook steeds weer vlot tot stilstand te brengen is dankzij de carbon Brembo-remschijven.
Dat is het goede nieuws. Minder aantrekkelijk is het prijskaartje dat een 300.000 dollar zou bedragen. Het exacte tarief wordt weldra bekendgemaakt, maar Ford deelde al mee dat voor vrijwel alle beschikbare exemplaren reeds een aanvraag is ingediend door geïnteresseerde klanten. Dan toch nog maar eens op de Euromillions meespelen?
Tekst: Alain De Jong
