Een verraderlijk duiveltje
Heerlijk, heerlijker, heerlijkst…drie superlatieven die we mogen gebruiken als we het over de BMW M2 (Competition) Sport) hebben. En wij kunnen het weten want we hebben het genoegen gehad alle drie de versies over het asfalt te mogen jagen. Als laatste in de rij, na de M2 en de M2 Competition, was het nu de beurt aan de strafste van allemaal, de M2 CS, of Competition Sport.
Zit er dan veel verschil tussen de drie versies? Toch wel en dan vooral, wat die laatste betreft, in de hoge toeren waar hij zich met verve onderscheid van de andere twee versies. Zo wordt de CS door hetzelfde blok als de Competition aangedreven, die we trouwens ook nog kennen uit de BMW M3 van de vorige generatie, maar ‘steigeren’ de paardjes tot 450 pk in plaats van 410 met dank aan een nieuw uitlaatsysteem. Geen knallen of extra harde sound, met ‘dank’ aan de Europese regels inzake de verplichte partikelfilters in de uitlaatlijn, maar wel goed klinkend symfonisch orkest uit de geblazen zes-in-lijn.
Het geheel schiet (met launch control en gerobotiseerde zevenbak) in vier seconden van 0 naar 100 km/u en wordt er pas gestopt met versnellen bij een snelheid van maar liefst 280 km/u. En over versnellen gesproken, dat gebeurt tegen supersonische snelheden als je het 550 Nm koppel, dat beschikbaar is tussen 2.350 en de 5.500 tpm, even aanwendt.
We hoeven je niet te vertellen dat het een echte ‘driverscar’ is…MAAR… . Is er een maar? Ja! Deze ultrasportieve BMW, die naar ons aanvoelen misschien wel de beste van hele M-pak is, is geen katje om zonder racehandschoentjes aan te pakken. Zonder al te veel ervaring met zoveel power op enkel de achterwielen kan je je wel eens stevig mispakken. Een sprintje of versnelling in de meest sportieve stand doet deze pitbull sneller met zijn staart kwispelen dan de hongerige hond van Pavlov. En hou er ook rekening mee dat, wanneer je geen driftkampioen bent, je ook niet te snel op het gas gaat in de bochten of bij, en het blijft België, nat herfstweer. Heb je wel wat ervaring met krachtige RWD-wagens dan kan je na een ritje in de M2 CS alleen maar concluderen dat dit de absolute top is.
En zij die twijfelen tussen een Competition en CS? Hier hebben we goed, minder goed en erg slecht nieuws. Het goede nieuws is dat met de iets stoerdere look (andere voorbumper met splitter, motorkap met luchtinlaten, hertekende diffuser en nieuwe achtervleugel), beter, zwaarder en steviger onderstel en carbon-dieet de wagen stabieler is bij hoge (bocht)snelheden en zo maar liefst 8 seconden sneller is dan de Competition over een rondje Nordschleife. Het minder goede nieuws is dat je hiervoor een kleine 30.000 euro extra voor moet neertellen en het echt slechte nieuws is dat de 131 exemplaren die voor de Belux gereserveerd waren ondertussen al hun (toekomstige) eigenaar hebben gevonden.
Meer dan 30.000 euro meer dan de Competition? Ja, ons testexemplaar, uitgerust met keramische remmen kwam neer op 111.940 euro, inclusief BTW en uiteraard zonder BIV en jaarlijkse rijtaks.
Binnenin, en dat is een beetje jammer, vind je het interieur terug van de vorige generaties BMW. Geen digitaal dashboard dus maar niet getreurd, de CS-accenten maken veel goed. En wie ligt er nog wakker van digitalisering als het gaat om puur rijplezier… point made!
Onze conclusie: Deze M2 CS is één van de plezantste sportwagens die je momenteel op de wegen kan terugvinden en mag zelfs, wat ons betreft met stip, als de beste BMW in de M-reeks gecatalogeerd worden. Niet dat je ons daarin moet geloven maar als we bijvoorbeeld moeten kiezen tussen deze CS en het vlaggenschip, de M8 Competition, is onze keuze snel gemaakt.
Foto’s: Whatmatters
