MenStyle On Tour: European Alpine Drive Out

Op pad met de Alpine A110 GT over de legendarische Route des Grandes Alpes

In een wereld waar sportwagens steeds vaker digitaal worden gesteriliseerd en elektrische SUV’s de sportieve erfenis verdringen, blijft de Alpine A110 fier overeind. Licht, mechanisch en vol karakter. Om die kwaliteiten écht op waarde te schatten, trokken we ermee naar het natuurlijke jachtterrein van zijn naam: de Alpen. En niet zomaar een scenic drive, Alpine schreef ons in bij de rekels van Wheeltorque en zij kozen voor de iconische Route des Grandes Alpes, waarbij we een reeks legendarische bergpassen aandeden die autoliefhebbers en jaarlijks honderdduizenden wielerfanaten wereldwijd kippenvel bezorgen. Starten deden we op maandagmorgen 7u in Morzine en eindigen deden we een dikke 1.000 kilometer later, na zelfs een kleine stop in Nice, op woensdagavond in de buurt van Valence. Onze reisgezel? De Alpine 110 GT, oftewel de comfortabelste in zijn rang.

Voor een trip van vijf dagen werd de eerste uitdaging de bagage. Twee trolley’s vakkundig in de ‘frunk’ en wat losse shizzle in de kleine koffer achteraan en we konden starten voor een eerste en 900 kilometer lange trip vanuit Antwerpen naar Morzine. Wat hebben we geleerd bij aankomst? Oppassen met haargel en toestanden in de koffer te steken. De middenmotor, die best wel wat temperatuur ontwikkelt, blaast als het ware de warmte tot daar met alle gevolgen van dien. Pas dus ook op na een winkelbezoekje met rauwe eieren in de koffer mee te zuilen, tenzij je ze ineens graag hardgekookt op je bord wilt.

Een tour langs berggeschiedenis

Na een zondagavondje iedereen leren kennen bij wat welnessen, een Aperol en diner begint onze reis op maandagochtend 7 uur. Koers? Richting Col de la Colombière, een vaste waarde in de Tour de France sinds 1960 en daar waar in de Tour van 1997 Marco Pantani een vernietigende aanval inzette die de koers openbrak. Smalle haarspeldbochten, stijgingspercentages tot 10%, en een ongeëvenaard uitzicht maken dit meteen tot een test voor de wegligging van de Alpine. De A110 GT voelt zich hier als een vis in het water. Het lage gewicht (slechts 1.119 kg) en de directe besturing maken elke bocht een feestje dat je, best ook letterlijk, nooit wil missen.

Via de Col des Aravis, waar in 1948 Gino Bartali deel uitmaakte van een heroïsche ontsnapping die hem de basis legde voor zijn tweede Tourzege, en de Col du Télégraphe, waar de Tour jaarlijks zijn strijd tussen klassementsrenners ontketent, dalen we af richting de indrukwekkende Col du Galibier. Deze mythische reus, waar in 2011 Andy Schleck’s legendarische aanval van 60 km eindigde, torent boven alles uit op 2.645 meter. De A110 GT ademt moeiteloos en het 1.8-liter turboblok puft en sist bij elke op- of terugschakeling. Vergeet Spotify en geniet van het geluid van deze kleine badass wiens balans haast poëtisch klinkt. Geen elektronisch trucje, geen geweld, enkel pure mechaniek en een directe link tussen rijder en machine. Moeten we nog vertellen dat er constant een glimlach op ons gezicht getoverd wordt? Tenminste voor de rijder. De copiloot daarentegen kan op zulke wegen maar beter niet op zijn gsm zitten staren of het roadbook beginnen lezen zonder het risico te nemen dat het ontbijt en/of de lunch er langs dezelfde kant uitkomt waarin het is gekomen.

Meer dan alleen snelheid

Op de Col de la Madeleine, waar Bernard Hinault ooit zijn legendarische aanval plaatste, merken we pas hoe comfortabel deze GT echt is. Ondanks het sportieve karakter biedt hij verrassend veel luxe voor een tweezitter. Lederen comfortstoelen, een degelijke audio-installatie en een uitstekende rijpositie maken het verschil tijdens lange ritten over uitdagende wegen. Niet dat je het gevoel hebt in een luxueuze Duitser te zitten maar in geen enkele van de 3.500 afgelegde kilometers protesteerde onze ledematen, straf voor zo’n kleine sportieveling. Leuk intermezzo nog in de afdaling van ‘de la Madeleine’, daar botsten we, gelukkig figuurlijk dan, op een andere machine, zij het met de naam Lotte Kopecky, die hier haar Tour de France voor vrouwen aan het voorbereiden is.

Bij de Col d’Izoard en Col de l’Iseran, de hoogste geasfalteerde bergpas van Europa, kijken we elkaar even stil aan. Niet dat we zo’n natuurmensen zijn maar daar we de Franse Alpen meestal kennen tijdens het winterseizoen, overvalt ons letterlijk de schoonheid van dit prachtig stukje natuur in de zomermaanden. In dit heroïsch decor voelt de Alpine niet als een auto, maar als de perfecte metgezel. En terwijl de GT zich elegant en snel verder een weg baant door het maanlandschap van Izoard, begrijpen we waarom deze auto met zijn 300 pk niet alleen op papier snel is, maar in realiteit ook vooral verslavend.

Rijdend rally-erfgoed

Als kers op de taart nemen we in aanloop van de voorlaatste stop in Nice een omweg naar de Col de Turini, heilige grond voor liefhebbers van het WRC. Deze pas in de Franse Alpen, vooral bekend van de uitdagende nachtelijke klassementsproeven tijdens de Rally van Monte Carlo, vergt het uiterste van auto én bestuurder. Smalle wegen, haarspeldbochten, afgronden zonder vangrails… Hier heeft de Alpine zijn naam verdiend. Leuk detail, de merknaam stamt immers uit rallyglorie: in 1973 won Alpine als eerste constructeur het WRC-kampioenschap met de A110 Berlinette. En op de Turini, tussen de dennenbomen, voel je dat DNA en neen, dit is geen marketingpraat.

De beste Alpine ooit?

De A110 GT combineert het sportieve hart van de A110 S met het comfort van de standaardversie. De prestaties zijn indrukwekkend – 0 naar 100 in 4,2 seconden, 300 pk – maar het is vooral de pure rijbeleving die hem uniek maakt. Elke bocht, elke pas, elke afdaling maakt duidelijk waarom deze auto geen opvolger nodig heeft. Hij is de essentie. Hoewel? Dat leggen we later nog uit…

Oh ja, het verbruik? Wij tikten zo’n 7,6 liter/100 kilometer af tijdens onze lange autosnelwegritten en gingen richting de 10 liter/100km op de cols, waar we onze rechtervoet, eerlijk is eerlijk, niet bepaald zuinig lieten omspringen met het gas. Best indrukwekkend wel al sta je meer dan je lief is, dankzij een kleine tank, bij de pomp.

In een tijdperk waarin emotie uit auto’s lijkt te verdwijnen, herinnert de A110 GT ons eraan waarom we ooit verliefd werden op rijden. En als dat gebeurt, op de toppen van Europa, weet je dat je iets bijzonders onder je kont hebt.

Maar voor je nu surft naar de website van Alpine om er meteen eentje te bestellen even terug naar de ‘hoewel’ van daarnet. Vanaf het jaargang 2025 zijn er drie opties en daar is de GT niet meer bij. De GTS komt in zijn plaats en het grootste verschil zit em in het chassis. Daar waar de GT nog het standaard chassis had, heeft de GTS nu het strakkere en sportievere chassis van de ‘S’. De keuzes nu zijn…

– Alpine 110 (252 pk vanaf 65.200 euro)
– Alpine 110 GTS (300 pk vanaf 79.700 euro)
– Alpine 110 R (300 pk vanaf 122.500 euro)

---

Technische specificaties van onze Alpine A110 GT

• Motor: 1.8L viercilinder turbo

• Vermogen: 300 pk / 340 Nm

• Aandrijving: achterwiel, 7-traps automaat

• 0–100 km/u: 4,2 s

• Topsnelheid: 250 km/u

• Gewicht: 1.119 kg

• Verbruik: 6,8 l/100 km

---

Over Wheeltorque

De organisatie achter European Alpine Drive Out is Wheeltorque, geleid door een petrolhead in hart en nieren en zelf Alpine-eigenaar. Zij organiseren meerdere ‘Drive Outs’ per jaar en niet alleen voor Alpine-rijders. Het moet gezegd zijn, ze hebben mooie routes in elkaar gebokst en zorgen voor leuke stops en toch wel de betere hotels. Ok, de tripjes zijn niet bepaald goedkoop en zitten qua programma nokvol. Ontspannen kan je zo’n Alpentour niet echt noemen, zo ben je al snel tussen 7 en 7 op de baan. Het gaat dus echt om het rijden en minder, zoals wij, verwende autojournalisten, die wel eens graag wat ontspannen en de wellness in het hotel meeritsen. Toch is er tussendoor tijd genoeg om te buurten met andere rijders en banden te smeden voor het leven… nietwaar ‘Driving Doctor Bernd’ en zijn dochter Lotta?

Merci Alpine voor deze unieke kans de Alpine te leren kennen op ‘zijn’ terrein, merci Wim Verboomen (Autofans.be) om mijn metgezel te zijn en zelfs twee van de vier nachten de kamer te hebben moeten delen,… jullie hebben er elk op jullie beurt een memorabele herinnering van gemaakt. En we horen jullie al denken… maar ‘What happened in the Alpes, didn’t stay in The Alpes’… het staat hierboven allemaal netjes vermeld.